Калі запытацца ў тысячы людзей, што такое, на іх думку, шчасце, наўрад ці знойдзецца два аднолькавыя адказы. У розных людзей розныя каштоўнасці, розныя мары і жаданні. Таму кожны чалавек бачыць сваё шчасце па-свойму.
Для аднаго шчасце - гэта быць разам з каханым чалавекам. Для іншага - калі ўся яго сям'я побач з ім. Для хворага шчасце - ачуняць, для беднага - разбагацець, для самотнага - знайсці каханне. Кожнаму з нас не хапае для шчасця чагосьці свайго. Менавіта гэтую рэч, якая адсутнічае ў нашым жыцці, мы і лічым шчасцем.
Я спытаў у сваёй сям'і, што для іх шчасце. Мама сказала, што самае вялікае шчасце для яе - гэта мы з братам, што без нас яна не бачыць свайго жыцця. Тата надоўга задумаўся, а потым прызнаўся, што для яго шчасце - гэта магчымасць займацца на працы тым, што ён любіць больш за ўсё на свеце. Мой малодшы брат сказаў, што для яго шчасце - стаць дарослым. Нават у межах адной сям'і адказы апынуліся абсалютна рознымі.
І тады я задумаўся: а што ж лічу за шчасце я сам? Высветлілася, што пытанне гэта вельмі складанае. Я хацеў бы мець магчымасць займацца любімай справай, як тата. Я хацеў бы мець дружную сям'ю, як мама. Але ці гэта зробіць мяне шчаслівым? Не ведаю.
Напэўна, я яшчэ недастаткова бачыў і ведаю ў гэтым жыцці, каб канчаткова адказаць на гэтае філасофскае пытанне. Пакуль жа я шчаслівы, таму што ў мяне ёсць мая любімая сям'я і сябры, якія мяне паважаюць і шануюць. Я не самотны, таму я шчаслівы. Магчыма, з узростам маё разуменне шчасця зменіцца, але не думаю, што радыкальна.
А што такое шчасце для вас? Мне было б цікава пачуць вашы думкі на гэты конт.