Бір киер киім деп қымбат маталардан әшекейлеп тігілген, той-думандарға,
жиындарға барғанда, жат елге сапарға шыққанда киетін сәнді киімдерді
атаған. Қазақ салтында ер жігіт егеске түсерде, соғысқа барарда
киімдердің ең жақсы, таңдаулысын киген. Киім мәуітіден, жүн және жібек матадан, киізден, аң
терісінен тігіледі. Қазақтар құланның, ақбөкеннің, жолбарыстың,
жанаттың, бұлғынның, сусардың, ақ тышқанның терілерін ерекше қымбат
бағалайды. Бұл аңдардың терілерінен тондар тігілді. Астарына құнды аң
терісі салынған тон – ішік деп аталды. Осы аң терісіне сәйкес бұлғын
ішік, жанат ішік, қасқыр ішік, күзен ішік болып бөлінеді. Ішіктердің
сыртын шұға, мәуіті, үш топ барқыт, атлас, көк берен, манат, қырмызы,
торғын, ләмбек сияқты бағалы ширақы маталармен тыстаған. Ішіктер кейде
әдепті, оқалы, шет-шеті жұрындалған қайырма жағалы болып тігілген.