Айжанның өте мейірімді атасы бар еді. Бір күні оның атасы ауырып калды. Мұны естіп Айжанның көңіл күйі түсіп кетті. Сосын ол мектептен кейін бірден атасына жетіп барды. Сосын өзінің атасын күтіп бақты. Оған уақытылы дәрісін беріп,ыстық сорпа әзірлеп берді де, үстіне көрпе жауып ұйықтатқызды. Ертесіне Айжанның атасы тәуір болды. Айжан да атасы да қуанды. Атасы Айжандай немересі бар болғаны үшін қатты ризи болды.