Адам мен табиғат егіз. Қай заманда болмасын адам табиғатпен тығыз байланысты болған. Мәселен, дем алып отырған ауамыздың өзін тал-терек, жасыл желектен алатынымызға көп көңіл бөле бермейміз. Ал басты байлығымыз саналатын орман-тоғайды көздің қарашығындай қорғауды әсте ұмытпағанымыз абзал. Ұлан-байтақ даламыздың 4 пайызын ғана орман алқабы алып жатыр. Осыған қарап-ақ қоры шектеулі табиғатты тұмса күйінде келер ұрпаққа жеткізу міндеті қаншалықты маңызды екенін байқайсыз. Осының 60 пайызы шөл даланың иесі мен еркесі сексеуіл ормандарының үлесінде. Десек те, бағаламасақ, жойылуға шақ қалған құнды өсімдіктерден көз жазып қалуымыз мүмкін.Үштөбе орман шаруашылығы екіге бөлінеді. Атап айтсақ, оның бірі Қаратал орман шаруашылығы болса (тоғайлы орман), екіншісі мойынқұм орман шаруашылығы (сексеуілді орман). Ал, сексеуілді орман 81826 гектар алқапты алып жатыр. Қаратал өңірінде төрт аяқты жануаралар: қасқыр, түлкі, борсық, елік, сілеусін, қоян, қарсақ, су тышқаны мекендейді. Сонымен бірге қырғауыл, шіл, бөдене, буылдырық, үйрек, қаз, көкқұтан сияқты құстар орманның көркі мен байлығы болып отыр. Қыстың қатты болуы аң-құстарға оңай соқпайды. Бір жағынан рұқсатсыз аң аулаушылар қыспаққа алса, екінші жағынан қасқыр мен түлкіге жем болады.