"Скажы, калі ласка, якая зараз гадзіна" - папрасіла дачушка непадымаючы галавы ад падушкі і (не)расплюшчваючы вочы. Маці незадаволена зірнула на гадзіннік і абвясціла: "Ты ўжо спазнілася - час табе непатрэбен". Дяўчынка насунула на галаву коўдру, але тут жа падскочыла на ложку і акругліла і без таго вялікія вочкі. "Я ж прасіла цябе пабудзіць загадзя" - закрычала яна з абурэннем. "Я і буджу цябе ўжо на працягу паўгадзіны, а ты ўсё ніяк не можаш падняцца" - не весела гаварыла матуля. "Збірайся хутчэй, можа і паспееш".