У пачатку сямідзесятых гадоў у Савецкім Саюзе быў распрацаваны і прыняты на ўзбраенне 30-мм станкавы аўтаматычны гранатамёт АГС-17. Гранатамёт ствараўся як проціпяхотная зброя, якая знішчае жывую сілу праціўніка, размешчаную па-за ўкрыццямі, у адкрытых акопах, у лагчынах, ярах, на схілах вышынь. Стрэлы з гранатамёта вядуцца кароткімі (да 5 стрэлаў), доўгімі (да 10 стрэлаў) чэргамі і бесперапынна. Аўтаматыка гранатамёта дзейнічае за кошт аддачы масіўнай вольнай засаўкі. Стварыць простую схему аўтаматыкі дазволілі параўнальна слабы кідальны зарад, невысокае значэнне дульнай энергіі гранаты і малая даўжыня ствала.Станок гранатамёта складаецца з падстаўкі, вяртлюга, ніжняй і верхняй калысак і механізму вертыкальнай наводкі. Прыцэл складаецца з корпуса і галоўкі з аптычнай сістэмай. У камплект гранатамёта ўваходзяць: тры скрынкі для патронаў з дзевяццю стужкамі па 10 звёнаў кожная, чахол для пераноскі гранатамёта, дзве шлейкі для пераноскі станка, камплет запасных частак. Акрамя таго, на шэсць гранатамётаў прадугледжана адна трубка халоднай прыстрэлкі (Балоцін Д.Н). Гэта прыклад навуковала стылю)))))))