Краткая биография Шакена Айманова ** казахском языке

0 голосов
168 просмотров

Краткая биография Шакена Айманова на казахском языке


Литература (12 баллов) | 168 просмотров
Дано ответов: 2
0 голосов

Шаке́н Кенжетаевич Айма́нов (каз. Шәкен Кенжетайұлы Айманов) (1914—1970) — казахский советский актёр, кинорежиссёр. Народный артист СССР (1959). Член ВКП(б) с 1940 года.

Шакен Айманов родился 2 (15) февраля 1914 года в Баян-Ауле (ныне — Павлодарская область Казахстана).

В 1928 году окончил среднюю школу. В 1931-1933 годах учился в Казахском институте просвещения в Семипалатинске.

В 1933 году приехал в Алма-Ату и был принят в труппу Казахского театра драмы, в 1947—1951 годах — главный режиссёр этого театра. За время работы в театре проявил актёрское мастерство, которому была присуща яркость психологической характеристики. Среди его лучших ролей: Акан-сери («Акан-сери — Актокты» Г. М. Мусрепова), Кобланды («Каракипчак Кобланды» М. О. Ауэзова), Казанцев («Ночные раскаты» М. О. Ауэзова), Тихон («Гроза» А. Н. Островского), Иван Шадрин («Человек с ружьём» Н. Ф. Погодина), Петруччио («Укрощение строптивой» У. Шекспира), Отелло («Отелло» У. Шекспира).

С 1938 года снимался в советских кинофильмах, с 1954 года — режиссёр ряда фильмов.

С 1963 года — первый секретарь правления СК Казахской ССР.

Избирался депутатом ВС Казахской ССР 4 и 7созывов.

Брат — народный артист Казахской ССР, режиссёр Казахского театра оперы и балета, Кенжетаев Каукен Кенжетаевич (1916—2008)

Зять — народный артист СССР Асанали Ашимов.

Шакен Айманов был сбит машиной в Москве 23 декабря 1970 года.

Похоронен в Алма-Ате на Центральном кладбище.


(95 баллов)
0 голосов

Шәкен Кенжетайұлы Айманов (1914 ж. 15 ақпан — 1970 ж. 23 желтоқсан) — қазақтың әйгілі актері, режиссер.1964ж КСРО-ның халық артісі. Туып өскен жері Павлодар облысының Баянауыл ауданы. Топырақ бұйырған жері Алматы қаласы.

Айманов Шәкен (Шаһкерім) — актер, режиссер, КСРО халық артисі (1964). Болашақ актер 1914 ж. 15 ақпанда қазіргіПавлодар облысының Баянауыл ауданында туған. Ол кішкентай кезінен жездесі Қали Байжановтың әндерін тыңдап өскен. Ауыл мектебін бітіріп, (1928), Семейдегі педагогикалық техникумға оқуға түскен. Семей мұғалімдер техникумында оқып жүргенде 1932 ж. Алматыдағы Қазақ драма театрына шақырылады.

Шәкен кино саласында да осы ұстанымдарын шебер пайдалана білді. Оның «Махаббат туралы аңыз» (1953), «Дала қызы» (1954), «Біздің сүйікті дәрігер» (1958), «Алдар Көсе» (1965), «Туған жер» (1967), «Атаманның ақыры» (1970) фильмдері қазақ кино өнеріне көркемдік төлтумалық дарытқан өміршең туындылар.

(402 баллов)