Біздің «Білім күні» деген мейрамымыз өте қасиетті, ерекше мереке. Біз сияқты өте аз халыққа, отаршылдықтың, теңсіздіктің зардабын шеккен, қорлығын көрген халыққа – білім ауадай қажет.Ал білімді ұрпақ, тіпті қажет. Адамның саны да көбейіп, сапасы да артуы керек. Мектепте оқитын бала он жылдықты балалықтың бір түрі деп қарамай, ертеңгі даналыққа баратын жол деп қабылдағаны дұрыс. Ал қазір адамдар білімді болған сайын қулық-сұмдықтың бар екенін, саясаттың бар екенін, біреуді менсіну-менсінбеу бар екенін біледі. Заман күрделенген сайын адамның табиғаты да күзеле бастайды. Сондықтан бұрынғы ата-анадан гөрі, бүгінгі ата-ананың қаупі де, күдігі де көп. Үміті де бар. Бұрын ата-ана баласын мектепке бергенде ертең білімді азамат болып шығады деп зор сеніммен беретін. Ал қазіргі кезде сол сенімнің орнына күмән пайда болды. Ата-ана ертең баламның болашағы қандай болады деп алаңдаумен жүреді. Әзірге осы мәселенің шешуі жұмбақ болып тұр. Бала мектепке барғаннан кейін білім алу арқылы өзінің Құдай берген табиғатын ашуы керек.