Прыназоўнік - гэта службовая часціна мовы, якая выражае сінтаксічную залежнасць назоўнікаў, займеннікаў, лічэбнікаў ад іншых слоў у словазлучэннях і сказах. Прыназоўнікі не могуць выкарыстоўвацца самастойна, яны заўсёды ставяцца да якога-небудзь назоўніка (або слова, якое ўжываецца ў функцыі назоўніка).