Могу одолжить свое сочинение, поставили десять, пусть тут и много, но лучшая работа в классе. Кое-где, в словах, нужно доставить у нескладовае, так как клавиатура не позваляет, надеюсь смогу помочь)
Вяршыняй творчасци письменника Я. Баршчэускага стала книга "Шляхциц Завальня, а о Беларусь у фантастычных апавяданнях"
Уся книга прасякнута клопатам пра чалавечую душу, каб засцерагчы ад сил зла,захаваць чысциню яе. Тут сустракаюцца шматликия в образы беларускай и мифалогии.
Письменник паэтызуе родны край. Праз вобраз Шляхцица Завальни аутар перадае усю самабытнасць тыпу беларускага шляхцица, ен увасабляе лепшыя рысы нацыянальнага характару:любоу да роднага краю, да Бога, працавитасць и сапрауднага гаспадарства.
Першае знаемства з персанажэм адбываецца на беразе возера Нешчадра. И ужо па гэтым мы можам зрабиць выник, што "Пан Завальня" вельми любиу прыроду. Ен мала падарожничау, але меу назиральнае вока и умеу разважаць. Сам пра сябе ен гаворыць:"Я нарадзиуся и вырас у гэтым краи, не падарожничау нидзе далека, аднак многа пабачыу у жыцци, кольки розных пераменау памятаю!" Аутар мае на увазе не только гистарычныя перамены, але и прыродныя. Сваю дзейнасць ен пачыныу з пасады эканома. Але ен падняу гаспадарку и заслужыу пашану ад князя. Зарабиу сабе грошя и купиу невялики маентак. Гэта характаразуе яго як, працавитага чалавека и выдатнага гаспадара. Праз гэты вобраз аутар паказвае нам и цудоуныя здольнасци усяго народа. Праца на зямли - адна з самых цяжких, але валодаючы такими якасцями характару , як працавитасць, цярпенне, назиральнасць беларуски народ здольны вынесци шмат цядкасцей. Шляхциц Завальня быу яшчэ и вельми творчы чалавек. Ен з ахвотай слухау апавяданни аб розных героях, або пра чары и цуды. Сам Ян Баршчжуски, збиральник народных скарбау:паданняу, аповедау,и простых гистарычных выпадкау, якия склада сам народ. Шляхциц Завальня, слуухаючы розныя гисторыи, яшчэ доуга абавязкова разважау.
Праз многия мифалагичныя вобразы, аутар паказвае нам нашу зямлю. Напрыклад:Плачка-сама Беларусь, але аутар не мог сказаць пра яе прама. Пагэтаму ен выкарыстоувау мифалагичныя вобраз. Многия апавяданни зборника апавядаюць пра людей, якия легкадумна адносяцца да Бога. Аутар папярэджвае пра неабходнасць пастаянна памятаваць аб вернасци душы Богу.
Прачытаушы гэтую книгу, я магу зрабиць выник, што Ян Баршчэуски праз счае вобразы перадае чытячу усю прягажосць и мудрасць народа. Праз сваих героя, не раскрывае розныя праблемы таго часу. Гэты твор цесна звязаны з беларуски фальклорам, таму што аутар перш за все уздымаючы маральна-этычныя праблемы, перадае и раскрывае их праз цикавыя и мифалагичныя вобразы.